Dla kogo: Tlenoterapia rekomendowana jest pacjentom z przewlekłą niewydolnością oddechową (np. POChP, astma), ostrą dusznością (zapalenie płuc, obrzęk płuc), po zabiegach chirurgicznych wymagających wsparcia oddechu, a także osobom z przewlekłymi schorzeniami układu krążenia czy w stanach ogólnego osłabienia i niedotlenienia (np. po zatruciach, urazach).

Korzyści:

• zwiększenie nasycenia krwi tlenem, co poprawia funkcjonowanie narządów
• łagodzenie duszności i uczucia braku tchu
• przyspieszenie regeneracji tkanek i procesów gojenia
• redukcja zmęczenia, poprawa wydolności fizycznej i psychicznej
• wsparcie w leczeniu stanów zapalnych dróg oddechowych
• poprawa jakości snu i samopoczucia

Przebieg zabiegu: Dobór aparatury: wybór maski lub kaniuli oraz ustawienie przepływu tlenu (zwykle 1–6 l/min). Podanie tlenu: pacjent oddycha czystym tlenem przez określony czas (15–60 min), w zależności od wskazań. Monitoring: w trakcie sesji kontroluje się saturację (SpO₂) i komfort pacjenta. Zakończenie: po zakończeniu podawania tlenu ocenia się poprawę parametrów oddechowych i zaleca ewentualne kolejne sesje.

Przeciwwskazania:

• nieleczona odma opłucnowa
• ciężka hiperkapnia u chorych na POChP – wymaga ścisłego nadzoru
• uczulenie na materiały sprzętu (maski, kaniule)
• ciężkie stany psychiczne uniemożliwiające współpracę z pacjentem